الگوهای رفتاری یک شریک خودشیفته

یکی از جالب‌ترین مقالاتی که اخیراً خوندم، مرور دکتر دان نوهارت (Neuharth) درمانگر معروف خودشیفتگی بود. در این مقاله، دکتر نوهارت بررسی می‌کنه که چطور افراد خودشیفته می‌تونن عزت نفس اطرافیانشون رو تحت تاثیر قرار بدن. جواب این سوال در ۸ الگوی رفتاری رایج نهفته است:
انگ زدن خودشیفته‌ها علاقه زیادی به برچسب زدن به دیگران دارند. این افراد با استفاده از کلماتی مثل “ضعیف”، “بازنده” یا “ناتوان” سعی می‌کنند طرف مقابل رو خرد کنند و خودشون رو در موقعیت بالاتری قرار بدن.

جا به جایی خودشیفته‌ها تحمل احساسات منفی رو ندارن و ترجیح می‌دن این احساسات رو روی دیگران بریزند. مثلاً وقتی خودشون ناراحتن، شروع به انتقاد از دیگران می‌کنند یا حسادت نشون می‌دن.

بزرگ کردن همه چیز خودشیفته‌ها نگاه افراطی به خودشون و دیگران دارن. اونا معمولاً در مورد خودشون میگن “این بهترین انتخاب ممکن بود!” و در مورد دیگران می‌گن “مگه بدتر از این هم داریم؟”

دیوار سنگی شدن وقتی اوضاع طبق خواسته‌های خودشیفته‌ها پیش نمیره، اون‌ها با سکوت کردن و عدم واکنش، طرف مقابل رو به زانو در میارن تا بگه: “اشتباه از من بود، هر چی می‌گی درسته.”

قربانی کردن خودشیفته‌ها به راحتی از مسئولیت فرار می‌کنن. وقتی همه چیز خوب پیش میره، از دستاوردها به نام خودشون استفاده می‌کنند، اما وقتی چیزی اشتباه میشه، به راحتی دیگران رو مسئول می‌دونن.

زورگویی و تهدید این افراد معمولاً با استفاده از کلمات و رفتارهای تحقیرآمیز طرف مقابل رو به احساس ضعف و ناامیدی می‌کشونن تا خودشون رو قوی‌تر نشون بدن.

دستکاری روانی خودشیفته‌ها استاد بازی‌های روانی هستن. اون‌ها با تحقیر، توهین و سرزنش‌های مداوم باعث می‌شن طرف مقابل احساس بی‌ارزشی کنه و در نهایت دست به عکس‌العمل‌هایی بزند که به نفع خودشیفته‌هاست.

آدم حساب نکردن در این نوع رفتار، خودشیفته‌ها طرف مقابل رو کاملاً نادیده می‌گیرن. اون‌ها با مسخره کردن یا بی‌ارزش نشون دادن فرد مقابل، سعی می‌کنند احساس انسانیت رو از اون‌ها بگیرن.

در نهایت، افراد خودشیفته اولش تو رو بالا می‌برن و وقتی که به اوج رسیدی، به طرز وحشیانه‌ای تو رو به زمین می‌ کوبن، جوری که از هشت جا، استخون های روانت بشکنه. چرا؟ چون صدای شکستن استخوان‌های تو، ولوم صدای شرم و عزت نفس پایینی که خودش از اون رنج می‌بره رو حسابی کم میکنه.